30 Ağustos 2005
Her yıl 30 Ağustos günü geleneksel olarak gerçekleştirdiğimiz bir keşif gezisi etkinliğine merhaba! Cengiz, Halis, İlhan ve benden oluşan gezi keşif ekibi bu tür etkinliklerde adet olduğu üzere sabah erkenden yola çıktık. Kısmen belirsiz rotaya göre öncelikli hedefimiz Alahan Manastırı ve ardından Mavga Kalesi olacak.
Neşeli başlayan yolculuğumuz ilk neşeli ziyaretini Elaiussa-Sebaste ya da yaygın bilinen adıyla Ayaş'da gerçekleştirdi. Mersin'e yaklaşık 60 km. mesafedeki bu ilginç mekan yoğun bir arkeolojik kazı alanı olmasına rağmen, kalıntıların üzerindeki güncel yerleşimiyle dikkat çekiyor. Bu haliyle bizim de dikkatimizi çeken bu mekanda bir süre oyalanarak İtalyan bir ekibin gerçekleştirdiği kazı çalışmasını inceledik. Çevreye de şöyle bir göz attıktan sonra merakımızı içimize atıp tekrar yola koyulduk.
Ama bak bu böyle olmuyor. Burası nedir? İn midir? Cin midir? diyenler şurdan buyurabilir, bizim yolumuz uzun.
Tarih tarih diyen varsa şuraya tıklasın, biz işimize bakalım...
Mekanı bekleyen köylü bekçi kardeş madem yabancı değil Türksünüz, ibadete de gelmediğinize göre geçin bakalım diyerek, bir kişi ücretine 4 kişi bizi aldı içeriye... Hepimiz ilk defa geliyoruz buraya. Şöyle bir inceliyoruz taşı toprağı ve itiraf ediyoruz: "Adamlar yapmış abi!". Ha, bir de bu adamlar mekan dağın taşın tepesinde olmasına rağmen deli gibi bir su sistemi yapmışlar. Her yapıya sular gidiyor, bilimum sarnıçlar gayet başarılı şekilde hala çalışıyor, kanalizasyonu, drenajı felan hepsi var ve sağlam.
Bir sonraki durağımız Mavga Kalesi. Mut'un içerisinden ayrılan düzgün bir yolla ulaşılabiliyor. Yaklaşık 13 km. mesafede Kozlar Yaylası eteklerinde bulunan bu muhteşem doğa harikasını görmeyenlere anlatmak pek mümkün değil. Denizden yaklaşık 1400 metre yükseklikteki bu yer aynı zamanda tüm bölgeye de hakim bir manzaraya sahip. İlk çağlarda yamaçlardaki mağaralarda başlayan yerleşimin son izleri bir kaya üzerinde 1230 yılında yapılmış bulunan kaleye ait kalıntılardır. Arazinin dik ve kayalık yapısı eğer bir dağ keçisi değilseniz pek rahat hareket etmenize izin vermez.
Yavaş yavaş dönüş yoluna giriyoruz. Yeni hedefimiz Kırobası, ya da bu civarda daha iyi bilinen ismiyle Mara yaylası. Her yıl 30 Ağustos'ta Mareşal Fevzi Çakmak'ı anma şenlikleri yapılıyor burada. Genelde öğle saatlerine doğru yapılan kutlamalarda karayolu ulaşıma kapatılıyor, çünkü kutlamalar yolun tam üzerinde yapılıyor. Öğleden sonra açılan yol bize de sıkıntı yaratmayacak. Yol boyunca milyonlarca yıllık fosil kalıntıları vardı, eşeledik biraz, arabanın bagajı taş toprak doldu. Yaklaşık 1 saatlik dağ yolundan sonra ulaştığımız Kırobası pek bir sakindi... Fazla oyalanmadan Uzuncaburç'a geldik.
Ama bak bu kaçıncı oldu burayı da anlatmadın diyenler bir de şuna baksınlar. Ya tamam fena değil de, keşke bir de harita olayına girseydin diyenler için de burası var.